Verander van job als je ze niet graag doet

Verander van job als je ze niet graag doet. Anders word je er ziek van. Ontdek voor jezelf op voorhand wat je echt graag doet.

Cindy deed tien jaar een job tegen haar zin en heeft er een burn-out van gekregen. Ze was zelfs drie jaar thuis. Verander van job voor je ziek wordt, luidt haar advies nu.

Tijdens haar burn-out had ze last van hyperventilatie en kreeg onverklaarbare angstaanvallen. Ze zat een jaar in opname en volgde daarna nog vijftien maanden dagtherapie. Vandaag heeft ze nog altijd angstremmers in haar handtas voor het geval dat ze die nodig heeft. Dat geeft haar rust.

“Luister naar je buikgevoel”, begint Cindy haar verhaal, “heb je lange tijd vage lichamelijke klachten in combinatie met een ongeluksgevoel in je job, ga dan nadenken.”

Blijven werken omdat het moet

“Toen ik bijna tien jaar bij de overheid in dienst was, werd mijn zoon achttien. Ik heb toen gedacht: mijn zoon is meerderjarig, die kan vanaf nu op eigen benen staan, goed gedaan.”

Cindy had zich altijd ingeprent dat haar kind zich nooit één minuut mocht voelen zoals zij zich als kind gevoeld had. Ze wilde haar kind gelukkig zien.

Tegelijk stond Cindy er als single moeder helemaal alleen voor. Als je niet beschikt over voldoende financiële middelen, blijven je kansen op verandering beperkt omdat cursussen vaak duur zijn. Dat idee van moeten in combinatie met een financiële druk, eiste een zware tol van Cindy. Haar energie raakte helemaal op.

Huilen zonder stoppen

Cindy kroop op een avond in bed en de volgende ochtend geraakte ze er niet uit. Ze is beginnen huilen en kon niet stoppen. Ze belde de huisdokter en dacht twee weken rust te nemen. Het werden drie jaar.

Haar totale verlamming schrikte haar enorm af maar na een tijd was er iets in haar dat vertelde dat het wel goed zou komen.

Met creativiteit is geen geld te verdienen

Cindy wilde als kind vooral creatief zijn. Gaf haar een potlood en papier en ze kon zich uren bezig houden. Haar ouders geloofden echter niet in creatieve jobs. Met creativiteit valt niets te verdienen, kreeg ze telkens te horen. Daar moet je geen job in zoeken. Daar verdien je toch niets mee. Daar zit geen toekomst in.

Ze is dan administratie gaan studeren en gaan werken zoals zoveel andere mensen. Maar het voelde nooit echt goed aan. Ze vond nooit aansluiting bij haar familie, kennissen of collega’s.

Het diploma is alles

Cindy kwam bij de overheid terecht. Achteraf gezien was dit een grote vergissing. “Ik botste constant met het reglement”, zegt Cindy. “Ik had daar nooit zo lang mogen blijven.”

Bij de overheid kijkt men immers in de eerste plaats naar het diploma en niet naar wat je kunt. Ze hoorde heel vaak anderen zeggen dat ze zoveel meer kan maar omdat ze het juiste diploma niet heeft, ze nooit de kans zal krijgen om dit tonen. Dat frustreerde haar enorm.

Cindy heeft nooit graag bij de overheid gewerkt. Toch deed ze veel extra werk. Ze noemden haar de extra harde schijf omdat ze zoveel van het werk afwist. Thuis kon ze haar werk moeilijk los laten. Ze was er zelfs in het weekend in haar hoofd nog mee bezig.
Op emotioneel vlak berustte ze in haar situatie. Het hoort bij het leven. Je krijgt een salaris en probeert er gewoon het beste van te maken. Dat was jaren haar volle overtuiging.

Na drie jaar verplicht terug aan de slag

Wie bij de overheid werkt, heeft gedurende zijn volledige loopbaan recht op maximum drie jaar ziektedagen. Als die dagen op zijn, dan word je op medisch pensioen gestuurd.

Een paar maanden voor Cindy aan haar drie jaar kwam, is ze opnieuw gaan werken. Ze vond het verschrikkelijk. Het voelde echt aan als moeten, een straf.

Waarom kan ik niet gewoon mijn job doen?

Cindy heeft met meerdere mensen gesprekken gehad over het idee om terug aan de slag te gaan.

“Waarom zou je elders gaan solliciteren? Probeer het toch gewoon terug opnieuw! Je bent ambtenaar en hebt een vaste job, je kunt parttime je werk hervatten, je woont op vijf minuten van je werkgever, je krijgt een nieuwe functie, …”, hoorde ze. Het klonk allemaal zo mooi.

Maar de realiteit sloeg hard tegen. Op haar werk ontbreekt een beleid om burn-out te voorkomen of mensen te integreren. Ze hebben iets zodat alles wettelijk in orde is maar haar bazen begrijpen haar niet. Ze doen wellicht hun best maar haar situatie dringt onvoldoende tot hen door.

Door het gebrek aan begeleiding en begrip, voelde ze al heel snel dat haar lichaam opnieuw begon te protesteren. Lichamelijke klachten die ze voor haar burn-out had maar tijdens haar ziekteperiode verdwenen waren, staken opnieuw de kop op.

Herval met medisch pensioen tot gevolg

Het duurde dan ook niet lang vooraleer Cindy opnieuw ziek valt. Maar het idee om verplicht op medisch pensioen gezet te worden op de leeftijd van 44 schrikt haar niet meer af.

“Ik heb me ondertussen geïnformeerd bij de overheid en ik mag nog in een ander statuut werken. Ik mag bijvoorbeeld werknemer of zelfstandige in bijberoep worden”, zegt ze. “Dat geeft mij nieuwe kansen die ik ga benutten.”

Doe wat je graag doet

Het resultaat van al die therapie was niet dat Cindy zich kon aanpassen in haar job en gewoon kon meedraaien. “Ga zo snel mogelijk op zoek naar mogelijkheden om je droomjob te realiseren”, adviseert Cindy nu, “stel dat niet uit.”

Na lang nadenken, gaat Cindy haar droomjob achterna. “Het gevoel om je eigen ding te kunnen doen, is sterker dan mezelf.”
Ze wil haar creativiteit inzetten en mensen helpen. Hoe dat plan er concreet gaat uitzien, heeft nog wat uitwerking nodig. Maar ze is er rotsvast van overtuigd dat alle puzzelstukjes in elkaar zullen vallen.

Ondertussen bekijkt ze haar pensioen als basisinkomen en bouwt ze aan een job die beter bij haar past.