Welke job na burnout?

Na haar burn-out zocht Carina een job 'onder haar niveau' omdat ze toen werk vinden belangrijker vond dan de jobinhoud. Is dat een goed idee? Tegen ons deed Carina haar verhaal.

Carina startte na haar burn-out als poetshulp. Als snel begon het opnieuw te kriebelen en vandaag doet ze iets dat meer aansluit bij haar persoonlijkheid. Ze helpt anderen met het geven van trainingen in Word, Excel, Powerpoint,... via haar bedrijf Yoca. Ze ontdekte dat wij niet eens de helft van de mogelijkheden van Office benutten en maakte daar haar job van.

Opboksen tegen vooroordelen als: je gaat dat snel beu worden

Na haar burn-out startte Carina na lang zoeken als poetshulp met dienstencheques. Ik wilde eerst opnieuw tot mezelf komen. Die nieuwe job vinden was niet evident omdat ze “onder haar niveau” zocht. Voor Carina was werk vinden belangrijker dan de jobinhoud op zich.

Maar overal waar ze solliciteerde, reageerde men afwijzend: je gaat toch niet blijven, je gaat je vervelen, je gaat toch weg, je gaat je hier niet amuseren terwijl ze dacht: als ik nu deze job kan en wil doen, wat maakt het dan uit of ik overgekwalificeerd ben?

Ze herinnert zich nog dat ze als poetshulp heel veel waardering en veel complimenten kreeg. Dat voelde enorm goed aan.

Simpele taken lukten plots niet meer

In 2009 merkte Carina op dat ze letterlijk geen strikje meer rond een doosje kon maken. Ze wist niet meer hoe ze die knoop in het touw moest maken. Daarna viel haar op dat ze werk nog moeilijk kon combineren. Zo kon ze niet meer tegelijk aardappelen, groenten en vlees koken. Iets wat ze al jaren deed. Zij kookte ineens alles apart. Toen ze zich hiervan bewust werd, voelde zij zich enorm schuldig en dom.

3 jaar van de arbeidsmarkt maar herstelperiode van 10 jaar

Carina is 3 jaar van de arbeidsmarkt geweest. Ze maakt een onderscheid tussen terug gaan werken en volledig herstel.

Uiteindelijk heeft het toch 10 jaar geduurd vooraleer ze opnieuw met de auto van Beernem naar Antwerpen durfde komen of de trein naar een onbekende plaats durfde te nemen.

Carina legde de lat voor mezelf altijd te hoog

Carina heeft altijd heel veel moeite moeten doen. Toen ze nog in het middelbaar zat, herinnert ze zich dat ze heel veel tijd moest investeren om toch 50 procent te halen. Eigenlijk zat ze in een foute studierichting, beseft ze nu. Toen al lag de lat voor haar hoog. Dat patroon van hoge verwachtingen is doorgetrokken tijdens haar volwassen leven.

Tot kort voor haar burn-out, ging Carina altijd voor 120 procent. Dat werkt verstikkend want het wordt een moeten, 24 uur op 24 uur, alle dagen van de week. Ze wilde het altijd zo goed mogelijk doen en wilde zo veel mogelijk controleren om onvolmaaktheden te voorkomen.

Vandaag is 90% meer dan genoeg. Het hoeft niet meer perfect te zijn. Ze hoeft niet meer de perfecte mama te zijn. Dit interview hoeft niet perfect te zijn. Als ze les geeft streeft ze nog wel naar perfectie.

Dokter wist meteen dat ze in een burn-out zat

Toen ze bij haar huisdokter met de klachten langs ging, kon hij al snel de vinger op de wonde leggen. In samenspraak met hem, ging ze gedurende een jaar in dagopname en volgde verschillende therapievormen en ateliers met psychologen.

“Ik ben heel tevreden van mijn begeleiders”, gaat Carina verder. “Onthou wel: zij begeleiden je, uiteindelijk moet je er zelf uit kruipen.” Ze zetten je wel heel goed op weg. De professionele ondersteuning toont nog maar eens aan dat het vaak zeer moeilijk is om alleen uit een burn-out te komen.

Ik ben echt goed in wat ik doe

Omdat het vroeger altijd perfect moest zijn, kon Carina nooit met volle overtuiging zeggen hoe goed ze was. Ze voelde nooit aan dat het goed genoeg was. Het kon altijd beter.

Vandaag kan ze wel zeggen dat ze super goed is in wat ze doet. Carina is nu zelfstandige computer trainer. Ze gelooft ook de complimenten vandaag als ze die van klanten. “Ik kan goed lesgeven in technische dingen zoals computerprogramma’s of software programma’s of internetprogramma’s.

Veel mensen werken al 20 jaar met Word of Outlook maar gebruiken niet eens 10% van de mogelijkheden. Wij denken dat we die programma’s goed kennen maar meestal is dat niet zo. Ik leg mensen uit hoe ze efficiënter kunnen werken, meer kunnen doen en sneller werken. Ik leg hen dat uit in workshops of individueel bij bedrijven.”

Druk om te gaan werken is enorm hoog

De druk van de maatschappij om terug te gaan werken is zeer hoog, geeft Carina toe. “Hoe, zit je nog altijd thuis”, was een opmerking die ze vaak te horen kreeg. Met de nadruk op nog altijd. Dit versterkt het gevoel dat je een loser bent, beklemtoont ze.

Dat is ook een zeer belangrijke reden waarom ik aan dit boek meewerk. Ik hoop dat werkgevers en de omgeving van burn-out patiënten inzien hoe ingrijpend een burn-out is. Het is niet omdat je eens naar de winkel kunt, dat je genezen bent.

Carina heeft zich dan ook enorm schuldig gevoeld omdat ze fysiek niet in staat was om te werken. Ze wilde zo snel mogelijk terug aan de slag. Uiteindelijk zat ze 3 jaar door haar burn-out thuis en duurde het bijna 10 jaar vooraleer ze er weer helemaal boven op was.

“Gun jezelf de tijd. Je hoeft niet direct terug te gaan werken ook al wil je dit”, stelt ze mensen nu gerust.

Alles mag op mijn tempo

Mijn burn-out heeft van mij een veel leuker mens gemaakt. Ik ben nu veel echter dan vroeger en heb met veel minder mensen last en miserie.

Carina doet nog altijd 2 namiddagen per week een dutje. Vroeger zou ze daartegen gevochten hebben. Nu kruipt ze gewoon onder haar dekentje en slaap een paar uurtjes. Haar eigen siësta is naar de buitenwereld niet altijd aanvaard. Zeker als ze ervoor kiest om te slapen in plaats van deel te nemen aan een activiteit met familie of vrienden. Dan krijgt ze wel eens opmerkingen: moet je nu nog rusten?

Alles op haar eigen tempo betekent ook dat ze vandaag leeft en geniet. Kan het vandaag niet, dan is het voor morgen of overmorgen. Ze trekt de lat tot waar het nu mogelijk is. Maar het kan zijn, dat zij die grens later wat moet aanpassen en dan legt ze zich daar bij neer.

Daar waar Carina vroeger nog al eens durfde te stressen om op tijd te komen, vindt ze nu dat een beetje te laat komen mag. Deze ingesteldheid brengt haar zoveel rust bij dat ze het vandaag iedereen aanraadt.

Carina is liever voor zichzelf en haar lichaam

Haar burn-out bestempelt Carina als het beste wat haar overkomen is ook al voelde dat destijds echt niet zo. Het heeft haar sterker gemaakt.

Er is niet alleen meer rust in haar hoofd gekomen maar ook in het gezin. Alles hoeft niet meer perfect te zijn.

Carina begrijpt perfect dat zoveel mensen in burn-out belanden zonder dat men zich er bewust van wordt. We zetten onze agenda gewoon veel te vol op het werk en in ons privéleven. Vroeger stonden alle avonden vol. Je moet naar de fitness, je moet met vrienden weg, je moet … Je lichaam krijgt veel te weinig tijd om te rusten.

Dat alles hoeft voor haar niet meer. Als het vandaag niet kan, dan doet ze het morgen wel of overmorgen.